Kent merkezinde yaşayan 4 çocuk babası Reşat Çelik, 7 yaşındayken çırak olarak başladığı mesleğini sürdürüyor. Usta olan dayısından mesleği öğrenen Çelik, 13 yaşındayken gömlek dikmeye başladı. Reşat Çelik, ilkokuldan sonra çalışmaya başlayıp askerlik görevi sonrası iş yeri açarak mesleğine devam etti.
Beğenilen bir usta olan Çelik, kentte görev yapan birçok vali, askeri görevli, emniyet müdürü, bürokrata talepleri doğrultusunda gömlek dikti. Reşat Çelik, işler yoğunlaşınca yanına aldığı oğlu Eyüp Çelik ile birlikte çalışmasını sürdürdü.
Yoğun geçen günlerin ardından hazır giyim sektörünün büyümesiyle işleri yavaşlayan Çelik, şimdilerde haftada 20 ile 30 arasında gömlek dikiyor. Mesleğini gelecek nesillere aktarmak isten Reşat Çelik, çırak bulamamaktan şikayetçi.
‘KİŞİYE ÖZEL GÖMLEK DİKİYORUZ’
Vatan görevinden döndükten sonra 12 metrekare büyüklüğündeki atölyesini açtığını ifade eden Reşat Çelik, “Henüz 13 yaşındayken yani 1964 yılında başladığım gömlek dikimini hala sürdürüyorum. Valilere, emniyet müdürlerine, belediye başkanlarına, komutanlara gömlek diktim. İşlerin yoğunlaşmasıyla birlikte oğlum Eyüp’ü de yanıma aldım.
Eyüp hem okudu hem de yanımda çalıştı. Uzun süredir birlikte çalışıyoruz. Bizim gömlekler özel dikiş oluyor. Konfeksiyon gibi olmuyor. Kişiye göre özel kesip dikiyoruz. İnsanların vücuduna uygun bir şekilde yapıyoruz. Hazır gibi, omuzu düştü, bedeni büyük, boyu uzun diye bir şey yok. Kişiye özel. İsterse vatandaş internetten beğenir onu da ölçüsüne göre dikip gönderiyoruz. Biz haftada 20-30 tane üretebiliyoruz” diye konuştu.
‘MESLEĞİMİ YAŞATMAK İSTİYORUM’
Hazır giyim sektörüyle birlikte işlerinin de durma noktasına geldiğini kaydeden Reşat usta, şunları söyledi:
“Daha önceden iş sipariş kavuşturamıyorduk. Şimdi neredeyse durma noktasına geldi. Herkes hazır giyime döndü. Vatandaşlar da eskisi gibi gömlek giymiyor. Bu meslek gittikçe bitiyor. El emeği göz nuru işler bitiyor. Yetiştirmek için çırak yok. Benim oğlum askere gitmeden önce hem okula gitti hem geldi benim yanımda çalıştı. Ama artık işi öğrenmek isteyen kimse bulamıyoruz. Mesleğimi yaşatmak istiyorum”
Babasının yanında çırak olarak çalışmaya başladığını belirten Eyüp Çelik, “Babam ile beraber gömlek dikmeye devam ediyoruz. Askere gidip geldikten sonra çalışmaya devam ettim. Meslekte çırak yetişmiyor. Bu yüzden babam ile beraber çalışıp mesleği sürdürmek istiyoruz. Diktiğimiz gömlekler hepsi el işçiliği özel yapım. Fabrikasyon herhangi bir şey yok” dedi.
